நீ நிராகரித்த பொழுதுகள் - நிஜமல்லாதிருக்கட்டும் என ஒரு சிற்றாசை..!
நீ வாராத நாட்கள் - நிறமற்று கடந்ததோ என ஒரு பிரம்மை..!
நீ புன்னகைத்த பொழுதுகள் - நிரந்தரமாக நின்றிருக்க ஒரு விழைவு..!
நாம் சண்டையிட்ட கணங்கள் - சரிதையில் வரையப்பட்ட நற்சிற்பங்கள்..!
எப்படி பார்த்தாலும்... நீ ஒரு வித்தியாசமான சுவாரஸ்யம்..!
தனித்துக்கிடக்கிறேன்....! எல்லாம் இருந்தும்..!
இருந்தும் தயங்குவனோ?! - இதோ
வீறுகொண்டு எழுகிறேன்..!
விண்ணும் இனி என்னகமே..!!நீ கடக்கும்போதெல்லாம் ஒருபாதி...
உன்னோடே போவதாலோ என்னவோ...
"ஏன் எப்படி இளைத்துவிட்டாய்?" என்று
எல்லோரும் கேட்கிறார்கள்?கோடி முத்தங்களால் என்மேனி சிலிர்க்க வைத்தாய்..!
சத்தங்களோடு சந்தங்களோடு சட்டென மறைந்தாய்..!
நீவிட்டுச் சென்ற கடைசி எச்சிலும் காய்ந்துபோனதே..!
சூரியனைச் சாடுகிறேன்..! மழையே நீ மறுமுறை வர...!!
அழுவதில் மகிழ்வதா?
இது என்ன முரண்பாடு?!
ஆம்..! மகிழ்கிறேன்..!!
எனை அழ வைக்கவும் ஒருத்தி இருக்கிறாள் என்பதில்...
"இன்று அமாவாசை" என்றாள் அவள்.
"நிலவு என்னோடிருந்தால் உலகுக்கு அமாவாசைதானே..!" என்றேன் நான்.
"பௌர்ணமியும் வருமே?!" அவள் விளிக்க..
"அன்று, இருநிலவு சாத்தியம்..!" என்றேன் நான்.
"பொய்யுரைத்தல் அறமோ?!" என்றாள்.
"காதலால்..கவிதையாய்.. ஆம்" என்றேன் நான்.
புன்னகைத்து தோள் சாய்ந்தாள்..!
நிலவோடு.. இல்லாத நிலவை மீண்டும் ரசிக்க ஆரம்பித்தேன்..!
நண்பர்களோடு இயல்பாய் பேசிக்கொண்டிருப்பேன்..!
எதேச்சையாய் அவள் கடந்து போவாள்..! - சில நொடிகள்
ஏதோ ஓருலகம் சென்று சட்டென்று வருவேன் பூமிக்கு..!
கடைசியாய் சொன்னதை திரும்ப சொல்லச் சொல்லி...
நண்பர்களிடம் செல்ல அடிகள் வாங்கி புன்னகைப்பேன்..!
புன்னகைக்கையில் தெரியுதடி...
உனக்கும் எனக்குமான சிநேகம்..!
